‘Qua offshore wind staan we in de kinderschoenen’

Technisch gezien is hij al dertien jaar met pensioen, maar dat neemt niet weg dat Davio ook in die jaren volop actief bleef voor AYOP. Het voorzitterschap mag hem nog dagelijks voldoening geven, tóch treedt Davio terug. ‘Bestuurlijke taken zijn door de jaren heen steeds meer tijd gaan kosten. Omdat we in 2020 een directeur hebben aangesteld, kwam er ruimte voor een voorzitter die nog volop bij het arbeidsproces betrokken is. Dan moet je ook consequent zijn en na een inwerkperiode ruimte maken. En dat doe ik nu. In de jaren tachtig, toen het Noordzeekanaalgebied in de offshore olie & gas een beetje wegzonk, bereikten we qua ledenaantal nog een dieptepunt met maar zo’n 30 tal aangesloten bedrijven. Maar door de enorme opleving van offshore windenergie, ontmanteling van oude productieplatforms én de ontwikkeling van waterstof tellen we inmiddels al 125 leden. We hebben letterlijk de wind mee!’

De geschiedenis laat ook zien dat bestuurlijke professionalisering al veel langer in de sterren stond. Davio: ‘In de jaren zeventig namen olie & gas een hoge vlucht en kwam de offshore industrie op. Amports was toentertijd de overkoepelende organisatie voor het havengerelateerde Amsterdamse bedrijfsleven. Als subafdeling richtte Amports de netwerkvereniging Amsterdam Offshore Ports op. Maar gemeente Velsen ontplooide ook al allerlei activiteiten. Door bemiddeling van de toenmalige burgemeester van Velsen, Peter Molendijk, gingen we in 1985 zodoende Amsterdam IJmuiden Offshore Ports (AYOP) heten. Sinds deze naamswijziging kregen wij behalve Amsterdam óók het hele Noordzeekanaalgebied als werkgebied, wat natuurlijk weer nieuwe kansen bood. Voor ons als vereniging maar ook voor de bedrijven in die regio.’

Nog circa 30 jaar zou AYOP verder varen onder de Amports-vlag, totdat onder Ron Davio de organisatie eind 2016 zelfstandig verder is gegaan. De ‘credits’ voor de succesvolle doorontwikkeling van de vereniging na die verzelfstandiging geeft de scheidende voorzitter ook aan Peter van de Meerakker. Hij was toen vicevoorzitter en neemt nu het stokje over van Davio. ‘Gezamenlijk hadden wij de juiste contacten bij overheden, bedrijven en instellingen en bovendien droeg naast Port of Amsterdam ook de gemeente Velsen graag bij, omdat wij de regionale promotieactiviteiten voor offshore wind in belangrijke mate van de gemeente hadden overgenomen. Ons werk voor de sector werd gewaardeerd en hielp ons aan een solide financiële basis.’

In de jaren tachtig leunde de offshore industrie volledig op een tanende olie- en gaswinning, met een wegzakkend AYOP-ledental tot gevolg. Davio was destijds nog in leidinggevende posities werkzaam in de scheepsreparatie en de offshore industrie bij Genius Vos later Cofely Oil en Gas. 2010 zou het einde van die actieve loopbaan markeren, maar aan geraniums dacht Davio allerminst. En ook zijn netwerk liet hem, gelukkig, niet met rust. Uiteindelijk kwam het duwtje om ‘ja’ te zeggen tegen AYOP, die Davio als voorzitter wilde, uit onverwachte hoek. ‘In die periode begon de offshore windindustrie zich te ontwikkelen, maar aanvankelijk ontging de potentie daarvan velen’, vertelt hij. ‘Het was de PvdA- Velsen die me een andere realiteit voorspiegelde en ook de gemeente actief wilde betrekken bij de offshore windindustrie. We werden als het ware wakker geschud en hebben de handschoen opgepakt. Voor mij als nieuwe voorzitter was windenergie natuurlijk een mooi thematisch speerpunt voor de toekomst.’

Vanaf dat moment richtte AYOP zich meer en meer op offshore windenergie en hielp bij de doorontwikkeling daarvan onder meer door het speciale project Windenergy@work. Samen met de Noordzeekanaalregio positioneerde AYOP zich zo ten opzichte van bijvoorbeeld Port of Den Helder, ons niet realiserend hoeveel werk er door de uitbreiding van windenergie nog op ons zou komen. Verdere samenwerking in Noord-Holland werd daarmee onvermijdelijk. Het waren AYOP-leden die de eerste windmolenparken, Amalia en OWEZ (Offshore wind farm Egmond aan Zee), vanuit IJmuiden ondersteunden bij de installatie. Qua offshore wind staan we nog maar aan het prille begin van alle ontwikkelingen, stelt Davio. ‘Die eerste windparken wekken samen zo’n 200 megawatt op, maar er komen in de toekomst nieuwe windparken die in totaal 20 gigawatt in 2030, 50 gigawatt in 2050 en later zelfs 70 gigawatt aan energie gaan genereren. Onvoorstelbare hoeveelheden windmolens. In het begeleiden, faciliteren en onderhouden van die enorme groei ligt een mooie rol voor AYOP.’

Davio is er de man niet naar om met dichtgetimmerde ambities een klus aan te pakken. Op de vraag met welke verwachtingen hij het voorzitterschap aanging, antwoordt hij dan ook dat hij die eigenlijk niet had. ‘Ik koesterde maar één ambitie, namelijk om de kansen die zich voor AYOP zouden aandienen met beide handen aan te pakken.’ Uit wat er is bereikt en in de nabije toekomst gerealiseerd zal worden, blijkt dat Davio die ambitie uitstekend heeft kunnen invullen. Bij zijn aantreden was de olie- en gasindustrie nog ingezakt en vertrokken AYOP-leden en grote oliemaatschappijen naar Den Helder dat offshore gerelateerde bedrijven beter faciliteerde. Inmiddels zit AYOP mede aan het roer bij de ontwikkeling van de offshore windindustrie, zijn in samenwerking met Port of Amsterdam en Zeehaven IJmuiden N.V. de faciliteiten sterk verbeterd, is het ledenaantal substantieel gestegen en staat een geïntensiveerde samenwerking met Port of Den Helder en het Helderse bedrijfsleven voor de deur.

2018 markeert een andere mijlpaal in Davio’s voorzitterschap. Vanwege zijn voortrekkersrol inzake het plan voor de nieuwe Energiehaven ontving Davio in dat jaar de eervolle Havenpenning van Amsterdam. ‘Om de groei van de offshore windenergie goed te faciliteren is ruimte nodig voor het overslaan van onderdelen voor windparken. Bovendien werd in 2010 duidelijk dat door de komst van de nieuwe Zeesluis in IJmuiden, de lichterplaatsen verplaatst moesten worden. Op die lichterplaatsen wordt scheepslading overgeslagen zodat schepen minder diepgang krijgen om het Noordzeekanaal te kunnen bevaren. Met de Energiehaven in Velsen-Noord op de plek van de voormalige Averijhaven, krijgen we 15 hectare grond beschikbaar om voor al deze activiteiten ruimte te creëren. Dit dient niet alleen de offshore industrie maar zorgt ook voor een ongehinderde doorvaart van schepen door de Zeesluis.’

Als voortrekker van de Energiehaven werd Davio geëerd, maar Port of Amsterdam, Zeehaven IJmuiden N.V., gemeente Velsen en provincie Noord-Holland zijn onontbeerlijke partners bij het realiseren van het idee, zegt hij. ‘En ook Tatasteel verdient dank, want zonder hun medewerking en beschikbaar stellen van 5 hectare extra terrein kan de Energiehaven, die vlak naast Tatasteel komt te liggen, niet ontwikkeld worden.’ Overigens loopt het traject naar de Energiehaven nog. Wegens praktische hick ups zal er nog wat water naar de Noordzee moeten vloeien voordat de Energiehaven daadwerkelijk haar rol kan spelen in de offshore logistiek. Niettemin is Davio optimistisch dat dit moment niet ver in de toekomst ligt.

Die toekomst belooft er bovendien één vol innovatie te worden, verwacht hij. ‘Over pakweg tien jaar zullen er nieuwe windparken zijn die te ver uit de kust liggen om dagelijks per schip te bevoorraden en te onderhouden. Om dat te kunnen blijven doen zullen er speciale onderhoudsplatforms en –schepen in zee komen. Misschien worden daarvoor zelfs ook eilanden opgespoten waar naast onderhoud en bevoorrading tevens waterstof-, zonne- en andere energie geproduceerd kan worden. Overigens geldt ook voor de energieopwekking: we staan pas aan het prille begin van alle ontwikkelingen. Ik denk aan een bedrijf als Solarduck, ook AYOP-lid, dat een proef met drijvende zonnepanelen op zee gaat doen. Of kijk naar het recyclebaar maken van windmolens. Niet alle onderdelen van windmolens zijn momenteel herbruikbaar. Maar Siemens en Vattenfall werken eraan dat in de toekomst ook windmolenbladen recyclebaar worden, en daarmee de hele windmolen.’

Hoe zal AYOP er over pakweg 10 jaar uitzien? De toekomst valt nooit precies te voorspellen, zegt Davio., kijk maar naar hoe wij er 10 jaar geleden tegenaan keken. Maar dat continuïteit essentieel is om ook in die toekomst een rol van betekenis te blijven spelen voor de offshore industrie én voor de AYOP-leden, staat buiten kijf. Daarom is Davio ook blij met de benoeming van nieuwe mensen in het bestuur en het team die naar zijn mening garant staan voor het behouden en verder uitbreiden van de ‘AYOP-waarden’. Dat team staat als een huis! ‘Met Peter van de Meerakker als nieuwe voorzitter, Dionne Ruurda als nieuwe directeur, Richard Engelkes als business development manager en Machteld Liebregs als event manager leggen we een stevige basis voor verdere uitbouw van AYOP. Als ik verder kijk naar de expertise die al in het bestuur en het team zit, dan maak ik me over de toekomst geen seconde zorgen.’

Groei is op zich geen toekomstdoel, vervolgt Davio. ‘Het gaat erom een goede weerspiegeling van alle havengerelateerde activiteiten en van de offshore industrie onder onze leden te hebben. Groei zal er overigens, door de enorme toename van offshore wind, tóch wel komen. Ook de intensivering van onze samenwerking met de haven van Den Helder en de kop van Noord-Holland, waarvoor we in de ALV van 22 juni het groene licht van de leden hebben ontvangen om nader te onderzoeken, zal daarvoor zorgen. Met elkaar gaan we zo niet alleen het Noordzeekanaalgebied maar ook de kop van Noord-Holland bestrijken. Dat zal de zichtbaarheid, impact en kansen van AYOP alleen maar vergroten en leiden tot het landen van meer bestedingen in offshore werkzaamheden bij onze leden.’ Heeft Davio als ervaren voorzitter tot slot nog een tip voor zijn opvolger? ‘Inhoudelijk weet Peter, met wie ik jaren heel prettig heb samengewerkt, van de hoed en de rand. Hij heeft geen tip nodig.’