In de spotlight #1

‘In TMA Logistics is een samenvoeging van drie bedrijven. Je hebt de ‘T’ van Thor Shipping & Transport (TST) en de ‘A’ van ACS Logistics. Ik werk aan de M-kant, die van MEO Stevedoring. We zitten op een mooie locatie in de Amerikahaven, dat met 55 hectare een van de grootste multipurpose-terreinen van het havengebied is. Mulitpurpose wil zeggen dat er bij ons van alles langskomt. Containers, projectladingen, auto’s, damwanden, stalen rollen, beton… Ik ben brugkraanmachinist en zit op de mobiele kraan. Met een mobiele kraan zit je met je cabine een meter of 25 boven de grond, de brugkraan is nog eens vijf meter hoger. Mooi uitzicht, ik kijk zo naar Zaandam.

‘Ik ga richting de 35 jaar ervaring, dus ik weet wel iets over het reilen en zeilen van de haven. Eigenlijk ben ik erin ingerold. Ik wist niet wat ik wilde gaan doen, totdat een vader van een vriend van mij, die in de haven werkte, vroeg of ik een keertje mee wilde. Toen ik een jaar of negentien was, ben ik naar de – zo heette dat toen - havenvakschool gegaan. Daar had je dan een leerlingenstelsel: paar dagen school, paar dagen bij bedrijven in de haven werken. Met de heftruck leren rijden, Engels, motorvoertuigentechniek, Nederlands… Na mijn diploma ben ik begonnen als heftruckchauffeur bij wat toen nog CTA heette. Daar deed ik ook kleine klussen. Stukgoederen laden en lossen, ook gewoon met de hand. Uiteindelijk leerde ik op een terminaltrekker te rijden – een soort vrachtwagentje waarmee je over het terrein rijdt om containers te verplaatsen – en daarna kwam ik op de brug- en spoorkraan. Dat maakt het werken in de haven voor mij zo leuk, je hebt veel variatie.’

‘Om mijn werk te kunnen doen, moet je onder alle omstandigheden rustig blijven en geen adhd hebben. Verder goed kunnen kijken en een goede hand-oogcoördinatie hebben. Vooral voor mobiele kranen moet je meerdere handelingen verrichten. Vandaag moest ik onderdelen voor windturbines lossen. Daar zijn buizen bij van een meter of twintig, of langer. Soms ligt zo’n buis benedendeks. Dan moet je stukje omhoog, stukje naar beneden, even zwenken. Uiteindelijk komen ze er diagonaal uit, anders heb je niet genoeg ruimte. Ik heb wel een reepgast, met wie ik in contact staat en die mij aanwijzingen geeft. Ik zie soms die hele lading niet vanuit mijn positie. Het leukst dat ik ooit gelost heb, was een Leids passagiersbootje. Dat had jaren in de grachten gevaren, kunnen ruim twintig man op. Dat bootje moest ik uit het water halen en op een coaster naar Scandinavië zetten.

‘Niets leuker dan op die kraan zitten. Ik geef ook intern les in kraandrijven, als een soort instructeur. Als je het goed wilt leren, dan ben je zes weken/240 uur bezig. We hebben al jaren een tekort aan ervaren kraandrijvers. En niet alleen aan kraandrijvers, maar ook reachstacker-chauffeurs en goede dekmannen. De haven is niet sexy meer, daar moeten we wat aan doen. Je kan hier zeven dagen in de week werken, en dus ook veel centen verdienen. Misschien moeten we weer een havenvakschool oprichten? De haven is zo divers, je kan hier alles doen wat je wilt.’

‘Damen Shiprepair is een garage, maar dan voor schepen. We richten ons op reparatie, onderhoud en ombouwprojecten van uiteenlopende typen schepen tot maximaal 250 meter. We zitten op een prachtlocatie, direct aan het IJ en gelegen op het NDSM-terrein. Naast ons zit Niron Staal, een machinefabriek gespecialiseerd in staalbouw-, verspannings- en pijpleidingen. De combinatie Damen en Niron kan klanten het gehele pakket bieden. Het werken in de haven is superleuk omdat elke dag weer anders is. Alleen al die schepen die hier komen dokken... Van cruiseschepen tot werkschepen, er komt van alles voorbij. De marineschepen vind ik het interessantst vanwege de technieken aan boord.

‘Mijn functie is bankwerker. Eerst werkte ik als flexkracht, maar sinds februari 2018 zit in vaste dienst. Van die beslissing heb ik geen spijt. We voeren allerlei werkzaamheden in en rondom het schip uit. Van het trekken van de schroefas in het dok tot het plaatsen van een radar boven op het schip. Je kan wel zeggen dat wij elk bewegend deel aan boord demonteren, transporteren naar de fabriek, daar schoonmaken en repareren en weer terug aan boord plaatsen. Het is wat dat betreft net een mierenhoop. Wat ik ook leuk vind aan mijn werk is dat geen schip hetzelfde is en ik dus elke dag voor nieuwe uitdagingen kom te staan. Natuurlijk is het ook gewoon een supergaaf idee dat ik dagelijks onder een gigantisch schip door kan lopen en mag zien hoe alles aan boord werkt. En dat ik van dit alles ook een onderdeel ben.’

‘Om mijn werk goed uit te voeren, heb je minimaal een technische mbo-opleiding nodig. Daarnaast moet je het leuk vinden om met je handen te werken en benieuwd zijn naar het eindresultaat. Ja, er is veel vraag naar mijn type functie. Damen is dan ook altijd op zoek naar technisch talent, jong én oud. Solliciteren kan via de website of contact opnemen met onze hr-manager! Dat ‘de jeugd van tegenwoordig’ minder kiest voor dit soort banen is omdat ik denk dat zij daar geen goed beeld bij heeft. Maar het is echt uniek werk, totaal anders dan bijvoorbeeld de bouw. Het is spannend en stoer, omdat alles zwaar en groot is. En wat ik al zei, het is uitdagend en nooit saai. Er gebeurt altijd wel wat. Hier op de werf zijn we een grote familie, we doen het werk samen, met alle afdelingen. Dat maakt het een bijzonder en samenhorig bedrijf dat goed is voor zijn personeel. Damen Shiprepair Amsterdam heeft regelmatig open dagen die leuk zijn om bij te wonen. Je wordt in een treintje over de werf gereden, je kan het dok in en er zijn allemaal activiteiten. Ik ben er dan ook, Ofwel, een aanrader.’