Port of Amsterdam kiest 

 uitdaging voor amsterdamse haven 

 voor schone scheepvaart 

De bijdrage van de uitstoot van broeikasgassen van de scheepvaart aan de opwarming van de aarde bedraagt zo’n drie procent. Het goederentransport over water groeit nog altijd en hoewel deze manier van vervoer één van de energie-efficiëntste is, omgerekend naar de CO2-uitstoot per vervoerde hoeveelheid lading, loopt de scheepvaart achter in verduurzaming. Reden voor Port of Amsterdam om via haar voorlopersrol in te zetten op een versnelling van duurzame scheepvaart.

In de Visie Schone Scheepvaart stelt Port of Amsterdam reductiedoelen voor broeikasgassen zoals CO2. In 2030 moet de zeecruise aan de kade emissievrij zijn en in 2050 moet dat voor alle scheepvaart in de Amsterdamse haven het geval zijn. Hiermee levert het havenbedrijf een belangrijke bijdrage aan de verbetering van de luchtkwaliteit in de stad en de omgeving van het Noordzeekanaalgebied en aan de klimaatopgave van Parijs.

Milembe Mateyo, (Rijks)Havenmeester van Port of Amsterdam: ‘De klimaatcrisis is urgent, daarom moeten we nu in actie komen. Om de opwarming van de aarde te beperken is een omschakeling nodig van fossiele naar duurzame brandstoffen, ook in de scheepvaart. Met deze visie willen wij een voorbeeldfunctie vervullen. Samen met onze partners willen we koplopers zijn in het versnellen en faciliteren van schonere scheepvaart.’

De verduurzaming van de scheepvaart berust op drie pijlers:

Het aanbieden in de haven van duurzame scheepsbrandstoffen zoals waterstof en methanol en het stimuleren van het gebruik daarvan zorgt voor de grootste reductie in de uitstoot van zowel zee- als binnenvaartschepen. Port of Amsterdam zelf heeft al een aantal acties ondernomen. Zo wordt de eigen patrouillevloot omgebouwd zodat die 100 procent op biodiesel kan varen. Het nieuwe directievaartuig, dat in 2023 in de vaart komt, gaat varen op waterstof.

Een tweede pijler is de inzet van haventechnologie, zoals walstroom, en op termijn een verplichting van het gebruik daarvan. Ook wordt ingezet op alternatieve technologieën die de uitstoot van broeikasgassen en luchtverontreinigende stoffen reduceren of afvangen.

De derde pijler is het optimaliseren van scheepsbezoeken door het verbeteren van de digitale infrastructuur. Een efficiënte planning van schepen zorgt voor een korter verblijf in de haven en voor minder overbodige emissies. Met de ingebruikname van Zeesluis IJmuiden kan ook efficiënter worden geschut, door bijvoorbeeld meer schepen samen te schutten.

2050 scheepvaart emissievrij in de haven

Wethouder Egbert de Vries (Haven): ‘De Amsterdamse haven is een logistiek knooppunt en speelt een belangrijke rol in de Europese regio. Bij de uitvoering van deze rol doen we er alles aan om te zorgen dat de haven voorop loopt op het gebied van duurzaamheid, zowel in de industrie als scheepvaart. De Visie Schone Scheepvaart zorgt ervoor dat de haven elke dag weer wat slimmer, sneller en schoner werkt.’

Deze inzet en maatregelen moeten leiden tot een reductie van meer dan 20 procent van scheepvaartemissies in 2030 ten opzichte van 2018. In 2050 moet de scheepvaart in de Amsterdamse haven geheel emissievrij zijn.

Kees Noorman, directeur van ondernemingsvereniging ORAM: ‘Ook het Amsterdamse havenbedrijfsleven voelt de verantwoordelijkheid om bij te dragen aan de verduurzaming van de maritieme sector. Wij ondersteunen dan ook deze Visie Schone Scheepvaart met doelstellingen die de Amsterdamse haven met haar ondernemers een voortrekkersrol geeft in de transitie naar een duurzame haven.’

Verder lezen over de Visie Schone Scheepvaart?

 Jeroen de haas neemt afscheid 

 JEROEN DE HAAS NEEMT 

 AFSCHEID VAN DE HAVEN 

 van de haven  

‘Het is bij zo’n verzelfstandiging de opdracht van de rvc om vorm te geven aan de nieuwe verhoudingen van het HbA als zelfstandige onderneming en niet meer als een gemeentelijke havendienst. Dat luistert nauw. Verzelfstandiging betekent niet dat de haven met de rug naar de stad moet gaan staan. Juist niet. Toch is dat vaak wel de intuïtieve reflex. Zo van: nu zijn we zelfstandig, nu hebben we niks meer te maken met de stad. In mijn ervaring is het tegendeel het geval. Op allerlei manieren blijft de relatie met de stad van strategisch belang. Dat is een smal paadje waarop je dan wandelt. En ik vind dat we daar goed onze weg hebben gevonden. We hebben de strategie van HbA als zelfstandige NV ontwikkeld en het ingericht als onderneming die zijn eigen broek moet ophouden. En toch hebben we de band met de stad niet verloren, maar opnieuw gedefinieerd. Dat is primair het werk van de directie en alle medewerkers geweest, maar wij als rvc waren doordrongen van onze rol daarbij.’

‘HbA is een NV en juridisch is het mogelijk andere aandeelhouders die een wezenlijke bijdrage kunnen leveren aan de groei en bloei toe te voegen. En de mogelijkheid is af en toe ook besproken. Ik sluit ook niet uit dat het in de toekomst aan de orde zal komen. Maar ik vind dat we dat alleen moeten opbrengen als er een strategische noodzaak is, als HbA in zijn strategische ontwikkeling daar baat bij heeft. En op dit moment is dat niet aan de orde. HbA ontwikkelt zich voorspoedig, het groeit, kan financieel en organisatorisch tegen een stootje - dat is tijdens de pandemie wel bewezen - en onze aandeelhouder geeft het bedrijf de ruimte om de steven te wenden naar een duurzame toekomst, inclusief een fors investeringsprogramma in infrastructuren om dat mogelijk te maken.’

Waar kijkt u in die nét geen tien jaar met de grootste trots op terug?

‘Op het kolenbesluit dat HbA enkele jaren geleden nam. Een havenbedrijf is er voor het havenbedrijfsleven, maar het moet in die rol ook de richting wijzen naar een duurzame toekomst. Dat past bij wat de samenleving van ons vraagt en is essentieel voor de toekomst als concurrerende vestigingsplaats voor die bedrijven - en daar horen besluiten als het kolenbesluit bij. Maar altijd met twee pijlers. De eerste is de helderheid die je geeft: ‘we gaan in 2030 van kolen af.’ De tweede pijler volgt direct: de helpende hand. Ofwel, bedrijven met raad en daad bijstaan en met faciliterende investeringen ondersteunen bij deze transitie en de transformatie van het bedrijf. Een havenbedrijf moet kleur bekennen over de ingeslagen richting maar altijd hand in hand met een dienstverlenende opstelling. Want zonder havenbedrijfsleven heeft HbA geen bestaansrecht. Dat is vandaag, morgen en zal altijd zo blijven.’

Wat is de belangrijkste les die u als commissaris (en het laatste jaar als voorzitter) hebt getrokken?

‘Je opereert als rvc van HbA binnen de kaders die de statuten aangeven, maar dat formele kader mag nooit de enige richtlijn zijn voor het handelen. Juist als we willen dat alle stakeholders – het bedrijfsleven, de aandeelhouder, de ondernemingsraad, andere maatschappelijke organisaties én burgers van stad en regio - HbA respecteren en waarderen in wat het doet, moet je jezelf openen. Je moet het gesprek aangaan, uitleggen en luisteren en het perspectief van anderen willen horen en integreren in je daden en strategie. En we moeten nooit vergeten dat we dat niet doen als organisaties maar als mensen. Niet organisaties praten met elkaar, nee, de mensen doen dat. En als we als ‘havenmensen’ dat blijven doen, en meer zullen doen, als groep professionele, integere, kwetsbare, onvolmaakte mensen met een missie om de mooiste, duurzaamste en veiligste haven van de wereld te maken, dan blijft het goed gaan. En ik ben blij dat ik negen jaar die reis heb mogen meemaken.’

‘Mijn opvolger heeft mijn boodschap helemaal niet nodig. Hij wist en weet dit allang, lang voordat hij toetrad als voorzitter van de rvc.’

 Weken op zee, broederschap 

 en goed salaris: zo is het om te werken 

 en goed salaris: zo is het 

 om te werken 

Guido Hartmann - bestuurt onderwaterrobots

Aan dit soort momenten denkt hij niet graag terug. Maar de nadelen van het ‘offshoreleven’ neemt hij toch graag voor lief. „Als iemand een baan weet die net zo avontuurlijk is, met net zoveel actie en vrijheid, maar dan om de hoek – dan zou ik dat best overwegen. Maar van een kantoorbaan word ik doodongelukkig en ik weet niet of mijn huwelijk het aankan als ik iedere dag thuis zou zijn. Mijn vrouw en ik zijn allebei nogal op onze vrijheid gesteld. Dus vooralsnog blijft deze baan voor ons de beste match.”